ORGAN NAKLİ HAKKINDA GENEL BİLGİ

Bazı hastalıklar tedavi edilemez, ya da uygulanan tedaviye rağmen, uzun vadede organ hasarı önlenemez. Bu hastalık son evre organ yetmezliği diye adlandırılan durumla sonuçlanır. Söz konusu organ artık hiçbir işlevini yerine getiremez hale gelir. Bu gibi durumlarda bu organı sağlam bir organ ile değiştirmek yaşam kurtaran bir çözümdür. Bu işlem yalnızca hastayı hayatta tutmak amacıyla değil, aynı zamanda yaşam kalitesini artırmak amacıyla yapılır.

Organ bağışı, yaşarken ya da yaşamınız sona erdikten sonra, organlarınızın başka bir insanın çalışmayan organının yerine kullanılmasına izin vermenizdir. Görmeyen bir insanın görmesini, hayatını diyaliz makinasına bağlı geçirmek zorunda olan bir kişinin normal hayatına dönmesini ya da sayılı günleri kalan bir karaciğer hastasının yaşama yeniden umutla bağlanmasını sağlamaktır.

Organ nakli, canlı kişilerden ya da beyin ölümü gerçekleşmiş yani hiçbir şekilde yaşama dönme şansı olmayan ancak organları çalışır durumda olan kişilerden alınan organ ile gerçekleştirilir. Organın alındığı kişiye donör veya verici, nakledildiği kişiye ise alıcı denir. Organ nakillerinin başarıya ulaşması takılan organ ya da dokunun, alıcı tarafından reddinin önlenmesi ile mümkün olabilir. Bunun için öncelikle alıcıya kan ve doku grupları açısından en benzer olan vericiden nakil yapılır. Buna rağmen alıcının vücudu yeni organı yabancı olarak algılayıp vücuda giren yabancı bir cisme tepki verir gibi organa tepki verebilir. Bu tepki vücudun bağışıklık sistemine ait olan hücrelerin vücudu korumak amacıyla organa karşı verebileceği bir tepkidir. Bu aşamada organ reddini önlemek amacıyla birçok ilaç geliştirilmiştir. Son yıllarda hem cerrahi tekniklerin gelişmesi hem de yeni ilaçların keşfedilmesi sayesinde organ naklinde başarı oranları giderek artmaktadır.

Cerrahi yöntemlerle uygun vericiden sağlıklı organ çıkarılır ve hasta organın yerine nakledilir. Bazen bir organın tamamı nakledilirken (böbrek gibi) bazen bir parçasının nakledilmesi yaşamı kurtarmaya yeterli olur (karaciğer, pankreas gibi). Organ bir canlıdan alınacağı zaman bu işlem organı veren kişiye bir zararı olmayacak şekilde gerçekleştirilir. Bunun için iki adet olan organlardan, eğer her ikisi de sağlamsa bir tanesi (böbrek), tek adet bulunan organların bir kısmı (karaciğer ve pankreas) alınır. Beyin ölümü gerçekleşmiş kişiden organ nakli yapılacağı zaman, alınacak organın henüz zarar görmemiş olması önemlidir. Bunun için beyin ölümü gerçekleştikten sonra nakil işleminin belirli bir süre içinde gerçekleştirilebilmesi gereklidir. Böbrek, karaciğer, pankreas, kalp, kalp kapakları ve kornea bu şekilde kullanılabilir.

*Transplant bağlamında, bir ‘greft’ hastaya nakledilen organ anlamına gelmektedir. Greftin (nakledilen organ) fonksiyonunu sağlıklı bir şekilde sürdürmesi, transplant sonrası tedaviler açısından büyük önem taşımaktadır

RAKAMLARLA ORGAN NAKLİ

Türkiye’de geçtiğimiz yıl yaklaşık 3000 hasta böbrek nakli 1000 kadar hasta da karaciğer nakli ile hayata yeniden tutundu. Dünyada her sene yaklaşık 112.000 organ nakli yapılmasına rağmen, mevcut olanaklar talebi karşılayamamaktadır(2). Dolayısıyla nakil bekleme listeleri giderek uzamakta ve bu listelerdeki insanların bir kısmı organ beklerken ölmektedir(2). Örneğin, 2011 yılında 94 ülkede 76.000’den fazla böbrek nakli gerçekleştirilmiş olmasına rağmen(3), şu anda dünya çapında böbrek bekleyen yaklaşık 200.000 kişi bulunmaktadır(1).

Hastalar böbrek transplantasyonu yapılana kadar yıllarca diyalize girmekte ve bu süre zarfında hastaların çoğu diyaliz almak için haftada üç defa birkaç saat boyunca hastaneye gitmek zorunda kalmaktadır. Böbrek nakli hastaya yeni bir yaşam için sunulan bir hediyedir. Kronik diyaliz tedavisine kıyasla, organ nakli daha gelişmiş sonuçlar (ölüm ve kardiyovasküler olay riskinde azalma ve yaşam kalitesinde yükselme) gözlenmektedir(4).

Türkiye'de organ nakilleri T.C. Sağlık Bakanlığı; Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü; Organ, Doku Nakli ve Diyaliz Hizmetleri Daire Başkanlığı’nın denetim ve koordinasyonunda gerçekleştirilmektedir. Organ ve Doku Alınması, Saklanması ve Nakli Hakkında Kanun ile belirlenen kriterler dahilinde organ bağışı ve nakli gerçekleştirilmektedir. Organ nakli olacak hastalar, Türkiye’de dünya sıralamasında en üst sıralarda yer alan çok sayıdaki merkezde, dünya standartlarında organ nakli imkânına erişmektedir.

ORGAN NAKLİ ALANINDA NOVARTİS

Novartis, organ nakli alanında 30 yılı aşkın bir deneyime ve çok sayıda ürün bulunan en kapsamlı immünosüpresan ilaç portföylerinden birine sahiptir. 2013 yılı, 1970 yılında Novartis tarafından keşfedilmiş bu gruptaki ilk tedavi olan siklosporinin onaylanmasının 30. yıl dönümüdür. Bir tarafta organ nakli tarihindeki bu dönüm noktasını kutlayan Novartis, diğer taraftan çocuk hastalara yeni tedavi opsiyonları sunmak üzere araştırma-geliştirme çalışmalarını sürdürmektedir.

Novartis yenilikler yoluyla organ nakli tıbbını dönüştürme potansiyeline sahip hücresel tedavi materyalleriyle son teknoloji klinik araştırmalar yaparak mevcut ve gelecekteki karşılanmamış hasta ihtiyaçlarını ele almaktadır.

REFERANSLAR

  1. Global Observatory on Donation and Transplantation (GODT). Organ Donation and Transplantation Activities 2011. (last accessed July, 2013)
  2. Abouna GM. Organ shortage crisis: problems and possible solutions. Transplant Proc 2008;40(1):34-38
  3. WHO. Dilemma over live-donor transplantation. (last accessed July, 2013)
  4. Tonelli N, Wiebe N, Knoll G et al. Kidney Transplantation Compared With Dialysis in Clinically Relevant Outcomes. Am J Trans 2001;11(10):2093-2109
  5. Rush D. The impact of calcineurin inhibitors on graft survival. Transplant Rev (Orlando) 2013 Jul;27(3):93-5. doi: 10.1016/j.trre.2013.04.003. Epub 2013 Jun 3
  6. Calne RY. “It can’t be done”. Lasker-DeBakey Clinical Medical Research Award. Nature Med 2012;18(10):xxii-xxv
  7. Meier-Kriesche HU, Schold JD, Srinivas TR et al. Lack of improvement in renal allograft survival despite a marked decrease in acute rejection rates over the most recent era. Am J Trans 2004; 4:378-383
  8. Kahwaji J, Bunnapradist S, Hsu JW et al. Cause of death with graft function among renal transplant recipients in an integrated healthcare system. Transplantation 2011 Jan 27;91(2):225-30
  9. Park WD, Larson TS, Griffin MD et al. Identification and characterization of kidney transplants with good glomerular filtration rate at 1 year but subsequent progressive loss of renal function. Transplantation 2012;94(9):931-939
  10. Kasiske BL, Israni AK, Snyder JJ et al. Patient Outcomes in Renal Transplantation (PORT) Investigators. The relationship between kidney function and long-term graft survival after kidney transplant. Am J Kidney Dis 2011;57(3):466-475
  11. Wu J, Li H, Huang H et al. Slope of changes in renal function in the first year post-transplantation and one-yr estimated glomerular filtration rate together predict long-term renal allograft survival. Clin Transplant 2010;24(6):862-868
  12. Hariharan S, McBride MA, Cherikh WS et al. Post-transplant renal function in the first year predicts long-term kidney transplant survival. Kidney Int 2002;62(1):311-318
  13. Najafian B, Kasiske BL. Chronic allograft nephropathy. Curr Opin Nephrol Hypertens. 2008 Mar;17(2):149-55.
  14. Nankivell BJ, Borrows RJ, Fung CL et al. Calcineurin inhibitor nephrotoxicity: longitudinal assessment by protocol histology. Transplantation 2004;78(4):557–565.4
  15. Pascual J. The use of everolimus in renal-transplant patients. Int J Nephrol Renovasc Dis 2009;2:9-21
  16. Cibrik D, Silva HT Jr, Vathsala A et al. Randomized trial of everolimus-facilitated calcineurin inhibitor minimization over 24 months in renal transplantation. Transplantation 2013 Apr 15;95(7):933-42
  17. Eisen HJ, Kobashigawa J, Starling RC et al. Everolimus versus mycophenolate mofetil in heart transplantation: a randomized, multicenter trial. Am J Transplant 2013 May;13(5):1203-16
  18. Tedesco Silva H Jr, Cibrik D, Johnston T et al. Everolimus plus reduced-exposure CsA versus mycophenolic acid plus standard-exposure CsA in renal-transplant recipients. Am J Transplant 2010 Jun;10(6):1401-13
  19. De Simone P, Nevens F, De Carlis L et al. H2304 Study Group. Everolimus with reduced tacrolimus improves renal function in de novo liver transplant recipients: a randomized controlled trial. Am J Transplant 2012 Nov;12(11):3008-20
  20. Pascual J, Chadban S, Citterio F et al. TRANSFORM trial design: Effect of everolimus on long-term outcomes after kidney transplantation. Abstract # 2308077. To be presented at European Society of Organ Transplantation Congress Sept 2013